In balans

De balans tussen inspanning en ontspanning, tussen verdriet en vreugde, tussen helpen en geholpen worden. Aan mezelf en bij anderen merk ik dat het niet altijd eenvoudig is om een goede balans te vinden. In mijn werk kom ik veel mensen tegen die uit balans zijn. Agrarisch ondernemers die moeilijk in evenwicht blijven in de storm van regels en invloeden van buitenaf. Het zijn de heftige verhalen van mensen die ten einde raad zijn, maar ook te geprikkelde en negatieve tweets van boeren met een inmiddels te kort lontje, die mij uit balans brengen. De mensen die ik een mooie toekomst gun, maar eerst zelf weer de balans moeten vinden voordat ze aan de toekomst kunnen denken.

Wat mij helpt is een pas op de plaats. Stilstaan op het koord. Met gesloten ogen mijn stevige basis weer helder voor de geest halen. Nadenken over de volgende stap. Kijken waar ik naar toe wil en bedenken hoe ik daar kom. Door dit alles alleen in mijn hoofd af te draaien kom ik niet veel verder. Praten met anderen geeft overzicht en ruimte. Op een terras of aan de keukentafel bespreken wat je wilt, welke beren je ziet, waar je mee worstelt en welke kansen er zijn. Iedereen heeft dit soort gesprekken nodig, als een evenwichtsstok om in balans te blijven.

Mensen waar je dit soort gesprekken mee voert zijn goud. Ze helpen je om zelf weer in balans te komen. Ik ben graag zo’n mens, en nu ik dit schrijf word ik opnieuw blij van de “gouden” cirkel om mij heen.